Oto Biała...

W tym temacie, w sumie, bez większych zmian. Czyli niezbędna praca u podstaw ;-)

...najpierw się obserwuje człowieka z lekkiej oddali...


...potem się podchodzi...



Łapanie bardzo szybkie; Biała catching game opanowała błyskawicznie, nawet nieszczególnie da się odgonić, mimo, że człowiekowi bardzo niechętna...

Zaczęłyśmy od spaceru-przeglądu stanu ogrodzeń na padokach; poniewać spacer klasyczny (bok w bok) polegał na opieraniu się i próbie włączania biegu wstecznego, spacerowałyśmy metodą travelling circling game, co się Białej spodobało... Najwidoczniej tęski za trenowaniem... ;-)







Były też nauki synchronizacji z człowiekiem, rozpoczęte buntowniczym pionowym dęba, potem poszło już dość gładko, aczkolwiek Biała nie uważa, żeby miała powody zwracać baczną uwagę na to, co czyni człowiek...





Ustawienie, niestety, niemal cały czas odwrotne; pod koniec było trochę parskania, obniżania głowy i zaokrąglania grzbietu, ale zasadnio na tym polu jest tragicznie... Z takim wzorcem ruchu Biała się w ogóle do jazdy nie nadaje... No chyba, że pod siodłem następuje magiczna przemiana (w co szczerze wątpię po oglądnięciu występów Białej pod jeźdźcem - internet to potęga, wszystko można znaleźć ;-)

Kolejne ćwiczenia:
- człowiek na wysokości...









- człowiek dotykający okolice popręgu (brzuch, łokieć)





- człowiek podskakujący...

Każde poletko do makabrycznej obróbki, a lewa strona to już w ogóle woła o pomstę do nieba... Z prawej jest jakoby ciut lepiej, ale nie ma się co pocieszać... ;-)